به بهانه روز معلم

کمیل (رضوان‌الله علیه) توانایی مملکت‌داری نداشت، لذا حضرت امیر (علیه‌السّلام) وی را از سمتش عزل کرد؛ امّا او از استعداد خوبی برای فراگیری معارف دعای کمیل برخوردار بود.

حالا برخی معلم‌ها و اساتید هم فقط برای آموزگاری و نظریه پردازی مناسب هستند و قبای ریاست برازنده‌شان نیست.

چه اصراری است که به خصوص در دانشگاه‌ها همه سمت‌های اجرایی مدیریت و ریاست و معاونت و ... را اساتید معزّز اشغال کنند؟

حتی مدتی است که در دانشگاه‌ها کم‌کم کوچکترین و پائین‌ترین سمت‌های اجرایی (نظیر مدیریت و ریاست اداره‌های جزء) را هم از کارکنان باسابقه و باتجربه می‌گیرند و به اساتیدی می‌سپارند که بعضاً ظرفیت و شایستگی ریاست بر دیگران را ندارند.

چه کسی گفته هرکه عالم‌تر و معلم‌تر است، مدیرتر است؟

ثواب معلمی‌تان را با کباب ریاست دود ندهید.